آیات 23 تا 39 سوره اسراء
ترجمه آیات
پروردگارت حکم قطعى کرده که غیر او را نپرستید
و به والدین احسان کنید،
و اگر یکى از آن دو در حیات تو به حد پیرى رسید،
و یا هر دوى آنان سالخورده گشتند
زنهار کلمه اى که رنجیده خاطر شوند مگو
و کمترین آزار به آنها مرسان
و با ایشان به اکرام و احترام سخن بگو
(23).
از در رحمت پر و بال مسکنت بر ایشان بگستر
و بگو پروردگارا این دو را رحم کن
همانطور که مرا در کوچکیم تربیت کردند
(24).
پروردگار شما، به آنچه در دلهاى شما است آگاه است
اگر صالح باشید خداوند براى توبه گزاران غفور است
(25).
حق خویشاوند و مسکین و راه مانده را بده،
واسراف و زیاده روى هم مکن
(26).
چه اسرافکاران برادران شیطانهایند،
و شیطان کفران پروردگار خود کرد
(27). و چنانچه از ارحام و فقیران ذوى الحقوق مذکور چون فعلا نادار هستى ولى در آتیه به لطف خدا امیدوارى، اکنون اعراض مى کنى و توجه به حقوقشان نتوانى کرد باز به گفتار خوش و زبان شیرین آنها را از خود دلشاد کن (28). (در انفاق به محتاجان زیاده روى مکن ) نه بخل بورز که گوئى دستت را به گردنت بسته اند و نه آنچنان باز کن که چیزى (براى روز مبادا) نزد خود نگذارى آنوقت تهى دست بنشینى و خود را ملامت کنى (29). که پروردگار تو رزق را براى هر که بخواهد توسعه مى دهد و براى هر که بخواهد تنگ مى گیرد. آرى او به (صلاح ) بندگان خود آگاه و بینا است (30). و فرزندان خود را از ترس فقر مکشید، ما آنان را و خود شما را روزى مى دهیم، و کشتن آنان خطائى بزرگ است (31). و هرگز به عمل زنا نزدیک نشوید که کاری بسیار زشت و راهی بسیار ناپسند است. (31). و خونى را که خدا محترم شمرده مریزید، مگر آنکه کشتن او حق باشد، و کسى که بى گناهى را بکشد ما براى ولى او سلطنت و قدرت قانونى قرار داده ایم (که مى تواند قاتل را بکشد) پس نباید کسى در خونریزى از حد تجاوز کند که کشته بى گناه به وسیله قانون یارى شده (33). به مال یتیم هم نزدیک مشوید مگر بنحوى که تصرف در آن بهتر باشد براى یتیم از تصرف نکردن، (و همچنان مال او را نگه دارید) تا به حد رشد برسد، و (نیز) به عهد خود وفا کنید، که از عهدها نیز بازخواست خواهید شد (34). و چون ترازو دارى مى کنید کیل تمام بدهید و با وزنى مستقیم و یکسان بدهید و بستانید این هم (براى دنیایتان ) خوبست و هم در آخرت عاقبت بهترى دارد (35). دنبال چیزى را که بدان علم ندارى مگیر که گوش و چشم و دل در باره همه اینها روزى مورد بازخواست قرار خواهى گرفت (36). در زمین با نخوت و غرور قدم مزن تو نه مى توانى زمین را بشکافى و نه به بلندى کوهها مى رسى (خلاصه نمى توانى هر چه بخواهى بکنى ) (37). همه اینها گناهش نزد پروردگارت کیفر بد دارد (38). اینها از جمله وحى هائى است که پروردگارت از حکمت بسویت فرستاد و (نیز) با خداى تعالى خدایانى دیگر مگیر تا ملامت زده و رانده از رحمت خدا به جهنم نیفتى (39).